ο Κωνσταντίνος Σπανός
Η άποψή μου:
Όταν ξεκίνησα την ανάγνωση του βιβλίου (σημειωτέον, δεν έχω διαβάσει άλλο βιβλίο της Tana French), σκέφτηκα πως θα ήταν άλλο ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που θα μου άρεσε απλά, χωρίς κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό και άρωμα να το ποτίζει. Έκανα μεγάλο λάθος. Η συγγραφέας έχει έναν χαρακτηριστικό και πρωτότυπο τρόπο γραφής που μπορεί με λίγα και απλά λόγια να σε κατευθύνει εκεί που θέλει εκείνη.
Στο αστυνομικό είδος (εγώ προσωπικά που το υπηρετώ), είμαι πολύ αυστηρός· τόσο σε μένα όσο και στα βιβλία που διαβάζω. Συνεπώς, η συγγραφέας κατάφερε να προσθέσει έναν ακόμη φανατικό αναγνώστη στη μεγάλη λίστα της. Εμένα.
Η ιστορία παρακολουθεί τον Τόμπι, έναν άνθρωπο που ΠΟΤΕ... ΠΟΤΕ... ΠΟΤΕ... δεν του έλειψε το παραμικρό στη ζωή του. Ήταν σαν να είχε συνωμοτήσει το σύμπαν υπέρ του. Για χρόνια ο Τόμπι ζούσε μια ζωή αξιοζήλευτη, που πολλοί γύρω του αναζητούσαν. Σαν χαρακτήρας ήταν αρκετά ήρεμος και δεν προκαλούσε καυγά ούτε καν για πλάκα, καθώς τα εφηβικά του χρόνια ήταν όλα ευχάριστα και έντονα από όμορφες στιγμές· γεμάτα χρώματα.
Σε μια συνηθισμένη καθημερινότητα του η ζωή του γυρνά 180 μοίρες, μετά από μια βίαιη επίθεση που δέχεται, η οποία του προκαλεί εσωτερικά και εξωτερικά τραύματα. Τότε θα καταλάβει πως η ζωή δεν είναι χρυσοκεντημένη πάνω σε ένα συννεφάκι. Αβοήθητος και πολύ ευάλωτος επιστρέφει στο πατρικό του σπίτι για να ηρεμήσει από όλα. Εκεί ο κόσμος του θα καταρρεύσει εντελώς, όταν μια σειρά από γεγονότα τον κάνουν να αναθεωρήσει για τα αγαπημένα του άτομα. Θα αναρωτηθεί για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του αλλά ακόμη και για τον ίδιο του τον εαυτό.
Ένα συγκλονιστικό πάντρεμα της κόκκινης αδρεναλίνης (αγωνία στο κόκκινο) με τον τρόμο στην επόμενη στροφή.
Το συστήνω ανεπιφύλακτα να το διαβάσετε όλοι. Δεν μπορώ να πιστέψω πως ένας βιβλιόφιλος (ειδικά αστυνομικής λογοτεχνίας), δε θα έχει τον Σκοτεινό Κήπο στη βιβλιοθήκη του. Η Tana French είναι πλέον, μία από τις αγαπημένες μου συγγραφείς EVER!
