η Έλσα Σπανού
Η άποψή μου:
«Η βιβλιοθηκάριος του Άουσβιτς» είναι ένα δυνατό μυθιστόρημα που μας μεταφέρει στο μέρος όπου επικρατεί ο απόλυτος φόβος, οι λιγοστές ελπίδες των φυλακισμένων απέναντι στους τρομερούς Ναζί. Κι όμως, ακόμα και μέσα σ’ αυτή τη μαύρη λάσπη του Άουσβιτς, ο Φρέντι Χιρς καταφέρνει να ιδρύσει ένα σχολείο – ένα μυστικό καταφύγιο προς τη γνώση.
Η Ντίτα Κράους μια από τις πιο μικρές κρατούμενες του στρατοπέδου, θυμάται το γενναίο και μεγαλόπνοο τόλμημα του Χιρς, να μπορέσει να «χτίσει» ένα μικρό παράθυρο γνώσης όταν όλοι του έλεγαν πως κάτι τέτοιο είναι δύσκολο να συμβεί σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης· εκείνος απλά χαμογελούσε και τους έλεγε ότι δεν έχει σημασία πόσα σχολεία θα κλείσουν οι Ναζί, αρκεί μόνο κάποιος να σταθεί να διηγηθεί μια ιστορία και μερικά παιδιά να την ακούσουν. Τότε ανοίγει ένα καινούργιο σχολείο. Κάπως έτσι, κάτω από τον φόβο της αποκάλυψης ξεκινά το βιβλίο, με τις συγκλονιστικές μαρτυρίες της Ντίτα Κράους −κρατούμενη που κατάφερε να επιβιώσει−, η οποία αφηγείται στον Αντόνιο Ιτούρμπε όλα όσα έζησε στο φριχτό στρατόπεδο συγκέντρωσης, τους φόβους, την πείνα, την αγωνία για το αβέβαιο μέλλον αλλά και την καταναγκαστική εργασία που συνοδεύονταν πάντα με γρονθοκοπήματα και βαρβαρότητα.
Η έξοχη πένα του Αντόνιο Ιτούρμπε δεν μπορεί παρά να συγκινήσει τους αναγνώστες του για τα δεινά των τραγικών ανθρώπων που περιγράφει, και παράλληλα για τον ίδιο λόγο να δημιουργήσει μέγιστο θυμό για την βαναυσότητα των Ναζί. Χωρίς αμφιβολία το βιβλίο αυτό είναι ένα από τα πιο αξιόλογα βιβλία που έχω διαβάσει!
Ο συγγραφέας: Ο Αντόνιο Ιτούρμπε γεννήθηκε στη Σαραγόσα και μεγάλωσε στη Βαρκελώνη. Σπούδασε δημοσιογραφία και εργάζεται ως πολιτιστικός συντάκτης και βιβλιοκριτικός. Είναι από το 1996 διευθυντής του περιοδικού Que Leer.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κλειδάριθμος.
Αντόνιο Ιτούρμπε
Βασισμένο στην αληθινή ιστορία της Ντίτα Κράους.
Η ιστορία της μικρότερης και πιο επικίνδυνης βιβλιοθήκης στον κόσμο, ειπωμένη από μια κρατούμενη του Άουσβιτς που κατόρθωσε να επιβιώσει.
Ιανουάριος του 1944. Η έφηβη Ντίτα Κράους με τους γονείς της μεταφέρεται από το γκέτο των Εβραίων της Τερεζίν στην Πράγα στο στρατόπεδο Άουσβιτς-Μπιρκενάου. Μόνο η Ντίτα Κράους και μια χούφτα ακόμα κρατούμενοι επέζησαν, έπειτα από παραμονή ενός έτους, πριν από την απελευθέρωσή τους από τους Συμμάχους την Άνοιξη του ’45. Παρατηρεί τα πάντα, θυμάται τα πάντα και αφηγείται τα πάντα στον Αντόνιο Ιτούρμπε: Τον φόβο, τους συντρόφους που βρίσκαν νεκρούς το πρωί από την πείνα και το κρύο, την καταναγκαστική εργασία κάτω από τα γρονθοκοπήματα των «Κάπος», τις περιοδικές «επιλογές» που ξεχώριζαν τους υγιείς από τους αρρώστους που οδηγούνταν στα κρεματόρια.
Μα πάνω απ’ όλα, θυμάται τον Φρέντι Χιρς, τον αρχηγό του παιδικού μπλοκ 31. Στη μαύρη λάσπη του Άουσβιτς που καταπίνει τα πάντα, ο Φρέντι Χιρς έκτισε μυστικά ένα σχολείο. Οι Ναζί δεν το ξέρουν. Όπως δεν γνωρίζουν και την ύπαρξη της μικρότερης, κρυμμένης και παράνομης δημόσιας βιβλιοθήκης που υπήρξε ποτέ. Περιλαμβάνει έξι «ομιλούντα» βιβλία και οχτώ τυπωμένα. Τα τελευταία, η νεαρή Ντίτα τα κρύβει κάτω από το φόρεμά της με κίνδυνο της ζωής της.
Το βιβλίο τιμήθηκε με το βραβείο TROA και μεταφράστηκε σε 22 γλώσσες
Είπαν για το βιβλίο:
«Ένα μυθιστόρημα που παρότι δεν χρυσώνει το χάπι για τις αδιανόητες θηριωδίες των στρατοπέδων θανάτου, αποτελεί ύμνο για τη ζωή.»
–Kirkus Reviews
«Ένα αξέχαστο, σπαρακτικό μυθιστόρημα.»
–Publishers Weekly
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου